11 Ekim 2014 Cumartesi

Diabetes Mellitus

Sponsorlu Bağlantılar:

DİABETES MELLİTUS NEDİR? DİYABETES MELLİTUSUN TARİHÇESİ

Diabetes mellitus; hiperglisemi, glikozuri, dislipidemi ve bunlara eşlik eden  birçok klinik ve biyokimyasal bulgu ile seyreden  metabolizmanın sistemik, kronik hastalığına verilen  bir addır­­.

Diyabetes Mellitus ile alakalı en  eski kayıtlar ne zamana dayanır?

Tarihçesi çok eskilere kadar uzanmaktadır­­. Şeker hastalığı ile alakalı en  eski kayıtlar Milattan önce 1550'li yıllar­da Mısır'da yazılmış bir papirüste (Ebers) keşfedilmiştir­­. Bu papirüste, şeker hastalığına benzer, sık idrara çıkma ile seyreden  bir halden  söz edilmektedir­­. Hindular'da Ayurveda'da sinek, böcek ve karıncaların bir­takım insanların idrarını yaptığı yerde toplandığını tespit etmişlerdir­­. Şeker hastası olanların idrarı­nın tatlı, bal gibi olduğu ve bu sebepten  ötürü karıncaların, sineklerin ve başka böceklerin bu idrara toplandığını Susruta ve başka Hintli hekimler M­.S­. 5-6­.yüzyılda farkına vararak açıklamışlar, bu hastalığın iki formu olduğunu yazmışlardır­­. Bir formun­da hastalar zayıf ve çok uzun yaşamadan kısa bir zaman­da ölmekte, başka grupta ise hastalar tombul ve daha yaşlı olarak belirtilmiştir­­. Bu günümüzün modern sınıflamasın­da belirtilen  Tip 1 ve Tip 2 diabetes mellitus sınıflandırmasına çok benzemektedir­­.

Diabetes ve mellitus kelimeleri­nin anlamı nedir?

Günümüzde tıp literatüründe kullanılan, Diabetes ve Mellitus sözcükleri Yunanca akıp gitmek manasın­da olan dia + betes ve bal kadar tatlı manasın­da olan mellitus sözcüklerin­den  türetilmiştir­­.

Diabetes sözcüğü ilk kez ne zaman kullanıldı?

Diabetes sözcüğü ilk kez Anadolu topraklarında, Kapadokya'da M­.S­. 2­. yüzyılda Arateus tarafın­dan kullanılmıştır­­. Arateus şeker hastalığını idrar miktarın­da artma, aşırı susama, ve kilo kaybı­nın olduğu bir hastalık olarak tanımlamıştır­­.

Diyabetik gangreni ilk kim tanımladı?

İbni Sina (980-1037) ilk kez ayaklar­da görülmekte olan "diyabetik gangreni" tanımlayarak şeker hastalığı­nın sinirleri bozabileceği­ni ilk kez açıklamıştır­­. Paracellus (1493-1541) diyabetli hastalara açlık kürleri uygulamış, daha sonraki yıllar­da da diyabet hastalığı ve tedavisi üzerinde türlü incelemeler yapılmıştır­­.Şeker hastası olanların idrarı­nın tatlı olduğu 17­. yüzyılda bir İngiliz doktor olan Thomas Willis tarafın­dan tekrar keşfedilmiştir­­.

Claude Bernard diyabetle ilgili neyi bulmuştur?

Claude Bernard 1813-1878 yılları içerisinde diyabetin noro-hormonal işleyişini,hastalar­da şeker üretimi­nin çoğaldığını ve santral sinir sistemi­nin bozulduğunu göstermiştir­­. Claude Bernard idrar­da görülmekte olan şekerin karaciğerde glikojen  olarak depo edildiği­ni bulmuştur­.

Langerhans adacıklarını kim bulmuştur?

Berlin'den  Paul Langerhans (1847-1888) 1869 senesinde vermiş olduğu doktora tezinde pankreas bezi içerisindeki küçük hücre topluluklarını vermiştir­­. Bu hücre toplulukları günümüzde " Langerhans Adacıkları " olarak bilinmektedir­­. Edouard Laguesse de 1893 senesinde bu hücrelerin pankreas bezi­nin endokrin hücreleri olduğunu öne sürmüştür ­.

Pankreas bezi­nin Diyabeteki rolünü kim bulmuştur?

Oskar Minkowski (1858-1931) ve Josef von Mering (1849-1908) Strasburg'da Pankreas bezi­nin hayati önemi­ni değerlendirmek amacı ile bir köpeğin pankreas bezi­ni çıkartmışlardır­­. Köpekte ameliyattan son­ra şeker hastalığı­nın tipik belirtileri olan susama, çok su içme, sık idrara çıkma ve ağırlık kaybı geliştiği­ni izlemişlerdir­­.İlk kez bu araştırma, pankreas bezindeki hastalığın şeker hastalığı gelişmesine yol açtığını göstermiştir­­.

İnsülin ne zaman bulunmuştur?

20. yüzyılın başın­da Berlin'li doktor George ZUELZER; Romanya'dan Nicolas Paulesco (1869-1931) ve Amerikalı E­.L­.Scott ve Israel Kleiner pankreastan kan şekeri­ni düşüren  fakat saf olmayan bir çözelti el­de etmişlerdir­­. Lakin saf olmadığın­dan istenmeyen  sonuçlar ortaya çıkarmış ve kullanılamamıştır­­. Yirminci yüzyılın başlangıç çağınakadar öldürücü bir hastalık olan şeker hastalığı tedavisinde Kanada Toronto üniversitesi'n­den  Fredirick G­. Banting (1891-1941), asistanı Charles H­. Best (1899-1978) biokimyacı James B­. Collip (1892-1965) ve fizyolog J­.J­.R­.Macleod (1876-1935) ortak çalışmaları sonucu insülin'i 1921 senesinde izole etmeleri ile mü­him bir mucize gerçekleşti­. Banting ve Best sonr­dan köpek pankreasın­dan el­de ettikleri çözeltiyi pankreası çıkartılarak diyabetik yapılmış köpeğe vermişler ve kan şekeri­nin düştüğünü görmüşlerdir­­.Collip el­de edilen  insüli­ni daha da saflaştırmış, ilk kez 1 Ocak 1922 tarihinde diyabetik bir hasta olan Leonard Thompson üzerinde denenmiş ve başarılı sonuç vererek öldürücü bir hastalık olan şeker hastalığı tedavi edilmiştir­­. Bu olayı takiben de Eli Lilly firması­nın çabaları ile insülin üretimi daha da geliştirilmiş ve 1923 senesin­den  başlayarak çok sık Kuzey Amerika ve Avrupa'da kullanımına başlanmıştır­­.